Behandeling Longhypertensie

Longhypertensie kan niet genezen worden. Nog niet zo lang geleden betekende de diagnose van longhypertensie een zekere dood binnen 2 tot 3 jaar. De meeste klassieke bloeddrukverlagers voor hypertensie zijn namelijk niet geschikt voor het behandelen van longhypertensie en er waren weinig of geen andere middelen voor handen.

Gelukkig werden er nieuwe medicijnen ontwikkeld die de levensverwachting aanzienlijk hebben verbeterd. Met deze medicijnen kunnen de symptomen verbeteren en de progressie van de ziekte vertraagd worden. Het werkingsmechanisme is erop gericht de vicieuze cirkel tussen hoge bloeddruk en vernauwing van de bloedvaten te doorbreken.

Indien er een onderliggende oorzaak is voor de longhypertensie (patiënten uit groep 2 t/m 5) behandelt men die uiteraard. De symptomen van longhypertensie zullen verbeteren als de onderliggende ziekte verbetert. Het rechterhartfalen kan behandeld worden met de klassieke middelen.

Voor patiënten uit groep 1 zijn de volgende behandelingsmethoden beschikbaar:

Vasodilatoren

Deze klasse medicijnen verwijden de bloedvaten in de longen.

De toediening van deze klasse medicijnen is niet vanzelfsprekend. Het eerste product dat op de markt kwam en nog steeds veel gebruikt wordt - epoprostenol - moet continu toegediend worden via een intraveneus infuus en een pomp die dus steeds moet meegedragen worden. Het medicijn heeft ook enkele mogelijke bijwerkingen.

Een nieuwer medicijn van dezelfde klasse - iloprost - is iets eenvoudiger in gebruik: met een inhalator kan het elke 3 uur ingeademd worden.

Endotheel receptor antagonisten

Deze medicijnen gaan de werking tegen van endotheline, een stof die de longbloedvaten aanzet zich samen te trekken. Ze zijn zeer belastend voor de lever.

Sildenafil en aanverwanten

Hoewel ze ontwikkeld werden voor een ander doel helpt één van de meest bekende medicijnen ter wereld ook tegen longhypertensie. Deze stof werd oorspronkelijk ontwikkeld als behandeling tegen angina pectoris. De onverwachte bijwerkingen bleken echter een schot in de roos... Silfadenil en tadalafil zijn onder het grote publiek beter gekend onder de merknamen: Viagra en Cialis.

Deze stoffen werken door de bloedvaten in de longcirculatie te verwijden.

Andere

Naast deze specifieke medicijnen worden vaak ook diuretica (vochtafdrijvers) en anticoagulantia (antistollingsmiddelen - tegen bloedklontervorming) toegediend.

Een minderheid van de patiënten reageert goed op hoge dosissen van calcium antagonisten, een klassieke bloeddrukverlager.

Vaak zullen patiënten ook gebaat zijn met toediening van zuurstof.

Chirurgie

Soms kan men overgaan tot hartchirurgie, waarbij men een gaatje maakt tussen beide hartboezems. Dit verlaagt de bloeddruk in de longcirculatie maar leidt tot een lager zuurstofgehalte in het bloed.

Soms is een longtransplantatie of een hart-longtransplantatie de enige overblijvende behandeling.

De behandeling zal zeer goed opgevolgd worden en vaak kan het even duren eer de beste behandeling gevonden wordt. Naarmate de ziekte evolueert kan het nodig zijn de behandeling aan te passen.