Longontsteking: Symptomen
De ernst van de symptomen varieert sterk naargelang de leeftijd, de ziekteverwekker en de algemene gezondheidstoestand en lichaamsafweer.
Soms zijn de symptomen die van een erge verkoudheid, maar meestal wordt een longontsteking gekenmerkt door:
- (hoge) koorts
- rillingen
- zweten
- productieve hoest, soms met bloed
- pijn in de borst, vooral bij diep inademen en hoesten
- kortademigheid
- snelle ademhaling
- verminderde eetlust
- hoofdpijn
- spierpijn
- algemene zwakte en vermoeidheid
Bij ouderlingen kan verwardheid voorkomen.
Bij jonge kinderen zijn de symptomen soms heel atypisch of zelfs afwezig.
In erge gevallen kunnen ook de volgende ziektetekens voorkomen:
- cyanose: blauwe verkleuring van vingers en lippen door zuurstoftekort
- epliptische aanvallen
- braken
- verminderd bewustzijn
Bij sommige ziekteverwekkers komen ook nog andere symptomen voor zoals buikpijn, diarree, middenoorontsteking.
Het is op basis van de symptomen niet mogelijk om een onderscheid te maken tussen een bacteriële of een virale infectie.
Complicaties
Longontstekingen kunnen leden tot een longabces: een ingekapselde infectiehaard, gevuld met etter.
Longontstekingen worden levensbedreigend als de infectie doorbreekt in de bloedbaan. Men spreekt dan van septicaemie: infectie van het bloed. Dit is een acuut levensbedreigende situatie.
De vochtlaag tussen de longen en de borstkas noemt men het pleuravocht. Soms ziet men pleura effusie optreden bij longoontsteking: een teveel aan pleuravocht. Indien het pleuravocht door een bacterie geïnfecteerd wordt, spreekt men van een empyeem.
Erge longontsteking kan leiden tot vochtophoping in de longen door infectie en door reactie van de lichaamsafweer. De longen worden stijf en de gasuitwisseling is sterk belemmerd. Dit kan leiden tot respiratoir falen.